[...] jest ta­ki mo­ment, kiedy można coś zro­bić, aby zdo­być szczęście, ten mo­ment trwa kil­ka dni, cza­sem kil­ka ty­god­ni, a na­wet miesięcy, ale następu­je on raz i tyl­ko raz, nie można do niego wrócić, brak już miej­sca na en­tuzjazm, na pew­ność siebie i wiarę, po­zos­ta­je je­dynie łagod­na re­zyg­nacja, wza­jem­na i pełna smut­ku li­tość, niepot­rzeb­ne, a za­razem słuszne poczu­cie, że coś mogło się zdarzyć, nie oka­zaliśmy się po pros­tu god­ni da­ru, ja­ki zos­tał nam ofiaro­wany.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!