Wychodzi na to, że nie potrafię już być bez Ciebie. Dawniej potrafiłem, bo tylko Cię przeczuwałem, a teraz już nie potrafię od czasu, kiedy powiedziałem sobie "Nareszcie!", wsparty na Twoim policzku, z widokiem na Twoje zachwycające prawe Ucho!
[J. Przybora w liście do A. Osieckiej]
|