|
Drętwo leżała na ulicy z coraz płytszym oddechem. Było za ciemno, aby ktokolwiek mógł ją zauważyć, za późno, aby ktokolwiek tamtędy przechodził. Ostatkami sił przyłożyła swoją dłoń do ucha nasłuchując swojego ustającego tętna, zagryzała wargi z przeszywającego ją bólu, boso z rozmazanym makijażem i splątanymi włosami leżała na chodniku ulicy w kałuży krwi. Deszcz zaczął padać jak opętany, straciła przytomność. Następnego dnia tuż o świcie znaleziono jej ciało. Obok niej leżał pistolet umazany krwią, a w jednej z dłoni trzymała kartkę papieru. Przechodzień przystanął i podniósł świstek ówcześnie dzwoniąc na policję. Było na nim napisane małymi, niezgrabnymi literkami 'sprawca - miłość'.
|
Dodaj komentarz
