Ludzie w dziwny sposób są skłonni do pielęgnowania żalu i bólu, a szczególnie niepowodzeń w miłości. Słuchają piosenek, które przypominają im o ukochanym, ożywają, czując zapach budzący wspomnienia jeszcze długo po rozstaniu, czepiają się wspomnień, pielęgnują je i nie chcą się ich pozbyć, chociaż dostarczają im cierpień. Powinniśmy uciekać od jakichkolwiek dawek wspomnień, lecz nie potrafimy, ponieważ miłość, chociaż z pozoru krucha, odciska na naszych sercach sporej wielkości odcisk. Tak naprawdę, nikt nie chce zapomnieć o szczęściu i radości, które kiedyś czuł. / .xeS.
|