Wyobraź sobie szkolną tablicę, po której ktoś pisze, a potem to ściera, pisze i ściera i tak cały czas, czasem ktoś przyciska kredę zbyt mocno, czasem skrobie nią po tablicy wydobywając w ten sposób okropny dźwięk, a pewnego dnia ktoś ściera kolejny swój zapis, i już nie można napisać nic innego, tablica jest zbyt porysowana i zniszczona. Wyobraź sobie teraz, że ta tablica to moja dusza.
|