|
Ilekroć usiłujesz wszystko utrzymać w porzadku i ładzie coś niweczy twe plany. Zdajesz sobie sprawę, że coś co wydawało Ci się nadzwyczaj łatwe i proste lub zwyczajnie oczywiste staje się zawiłe niczym labirynt. Nagle słyszysz słowa, których nie spodziewałbyś się z żadnej ze stron. A jednak padają. Padają jak ciężkie kule dział czy pociski karabinów. I tak w tej martwej ciszy Tych łusek dochodzisz do wniosku, że nie warto. Że lepiej rzucić się w czeluście świata i zdobywać upragnione cele mimo złowrogiego słowa. Ale nie. Poswięciłeś już tyle, że nie potrafisz się cofnąć, coś Cię trzyma, niewidzialna siła, która nie pozwala Ci odejść. Sam nie wiesz czemu, ale wiesz jedno: Nadal Niepotrrafisz się obejść bez tej osoby. Nadal nie potrafisz myśleć, nie jmując jej w swoich planach. Nadal nie potrafisz postawić kroku bez przemyślenia jego konsekwecnji dla Was obojga. Nadal nie potrafisz żyć bez Niej.
|
Dodaj komentarz
