Dla mnie zaw­sze będziesz nieoce­nionym bo­hate­rem, snem na ja­wie i mi­lionem przy­jem­nych myśli układających się we wspom­nienia, które tak bar­dzo chciałabym móc za­pamiętać. Będziesz ry­cerzem na (tyl­ko) czar­nym ru­maku, bo dos­ko­nale wiesz, że nie lu­bię stan­dardo­wych ok­reśleń. Niejed­nym marze­niem i os­tatnią ra­dosną myślą. Będziesz większością. Prob­lem w tym, że tym ra­zem wca­le nie tęsknię. Nie myślę o to­bie na­wet trochę, od­ro­binę, czy ma­leńką cząstkę. Nies­te­ty nie kładę się do łóżka z gulą w gar­dle i przeświad­cze­niem, że mogłam cię zat­rzy­mać - nie poz­wo­lić odejść. Nie czułam na­wet wyrzutów su­mienia, że mogło przyczy­nić się do te­go nasze os­tatnie spięcie. Zniknąłeś, a ja przyjęłam to do wiado­mości. Czys­to rzeczo­wo, bez łez.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!