|
po tygodniowym pobycie w akademiku wróciłam do domu, za którym strasznie mocno tęskniłam. codziennie płacz i chęć przerwania studiów doprowadzało mnie do szaleństwa. nie potrafiłam odnaleźć się w dużym mieście, wśród obcych ludzi. na duchu podnosiły mnie rozmowy z bratową, która wierzy we mnie, która powtarza mi że dam radę. wchodząc w poprzednią sobotę do domu babci, zobaczyłam ją i od razu pojawił mi się uśmiech na twarzy. przytuliła mnie, tak strasznie mocno a w oczach pojawiły mi się łzy. bo tak bardzo ją kocham, bo mimo tego, że ma czasami fochy to wiem, że co by się nie działo - zawsze mi pomoże, bo jesteśmy dla siebie jak siostry. / ibelieveinlovex3
|
Dodaj komentarz
