|
[cz.6] Nie chciałam, żeby nasze niedojrzałe decyzje zniszczyły życie komuś jeszcze...' Spojrzałam z zaciekawieniem na Jego twarz ' co masz na myśli? ' - rzekł, a jego oczy próbowały przeszyć mnie.. ' Słuchaj, nie wiem co z tym zrobimy, nie wiem co dalej. Jestem z Tobą w ciąży, podejrzewam, że to 12 tydzień.. ' - spojrzałam na niego.. Był zszokowany, nie wiedział co zrobić, jak się zachować. Takiej informacji się nie spodziewał. ' jesteś pewna?' - zapytał, jakby chciał usłyszeć, że to żart.. Potwierdziłam i podałam mu test.. Spojrzał i pod nosem zaszeptał 'cholera, dwie kreski..'. Co teraz? - zapytałam. 'Cholera, nie wiem. Mała, kurwa nie wiem. Muszę pomyśleć, odezwę się do Ciebie.' Wyszłam z jego mieszkania i rozpłakałam się jak małe dziecko.. Cholera, przecież nie mam na co liczyć.. Tylko pytanie - co teraz? Co zrobię? Wiem jedno. Urodzę dziecko, nawet jakbym miała wychowywać je sama. Nie mogę pozbyć się owocu miłości naszej. Mojej i jego. Nawet jeśli on nie chce.. || refleksja
|
Dodaj komentarz
