Wiem przy­jacielu, za­wiodłem cię. Nie mam skrzy­deł, mam duże ręce, chciałem za­garnąć cały świat dla siebie, mam as­pi­rac­je, chciałem być naj­ważniej­szy, mo­je ego cier­pi, gdy jes­teś lep­szy ode mnie. Mam w so­bie zaz­drość, dla­tego mo­je duże sto­py dep­tały kwiaty w twoim og­rodzie. Czy wiesz jak to jest, kiedy na łok­ciach przy­lepia się naskórek ludzkich pleców, a dłonie zajęte trzy­maniem mas­ki, nie dzierżą lek­kiego pióra ? Prze­mykam cicho pod twoimi ok­na­mi, z kap­tu­rem opuszczo­nym na twarz. Nie, to nie wstyd. Nie znam go. To two­je światło ra­zi mo­je oczy.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!