Znów coraz ciemniej, i znów kolejnej osobie brak odwagi. Siedzi na klatce, na zimnych schodach, wysłuchując durnych wyjaśnień, śmieje się, powtarza wciąż, że nie chcę tego słyszeć. Odpala papierosa, patrzy na ten dym, obok On, przyjaciel, znajomy, wróg ? Sama nie wie jak Go nazwać. Wysłuchuje kolejnych niedomówień, spostrzega w sobie inną osobę, całkiem gorszą niż jest nią naprawdę, taką fikcyjną, która stworzona jest przez innych. Przez tych, którzy tylko modlą, by znów upadła, by spojrzeć kolejny raz na jej cierpienie, kurwa..

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!