|
"nie mogę mu tego powiedzieć, nie, to go zabije, już to robię, z każdym dniem powoli go zabijam moim niezdecydowaniem, jak mogę być gorsza od niego, nie darzyć go zaufaniem jeśli w jego oczach widać dosłownie wszystko, pożądanie, troskę, bezpieczeństwo, oddanie, i to jest popierdolone, bo przecież jak, no właśnie jak on może coś czuć do mnie, to nie w jego stylu, co my ze sobą robimy, w jaki sposób mamy na siebie tak duży wpływ, i czemu nie odszedłeś, po co zostałeś, co jest powodem tego głupstwa, miałeś tyle szans, żeby zrezygnować, a mimo to wciąż obok, przy mnie, starając się coś zmienić, poukładać, ale jak, no kurwa jak mamy to zrobić, ze mną jest trudno, sam to wciąż powtarzasz, i ja też powtarzam, że nie nadążam za tobą, i się gubimy w życiu, za każdym razem jesteśmy rozjebani psychicznie, te niedoskonałości i wzajemne uzupełnianie trzyma nas razem, ranisz mnie kurwa i ja wiem, że nie jestem na to obojętna."
|
Dodaj komentarz
