|
Czy widziałeś jak moje powieki załamują się pod wpływem nadmiaru łez,które gnieżdżą się i opadają z wielkim hukiem na moje dłonie?Widziałeś jak cierpię nocami, budząc się nad ranem i prosząc by dzień,który jeszcze się nie zaczął,już się skończył?Wiesz jak działa na mnie widok uśmiechu?Takiego szczerego,prawdziwego,z głębi serca?Czujesz taki ból,jaki czuję ja wewnątrz serca?Wiesz co to w ogóle jest ból serca?Miliony małych igiełek wbijających się w owy organ,powodujących paraliż całego ciała?Tworzący rzekę łez?Nie potrafisz odpowiedzieć na żadne z tych pytań,a twierdzisz,że wiesz czym jest cierpienie po stracie duszy,która ukryta była w innym ciele.Nie potrafisz zaakceptować rzeczywistości i tego,że właśnie Ty byłeś powodem mojej małej apokalipsy,która codziennie rozgrywa się wewnątrz mnie,odbierając mi nadzieję na nową miłość,na nowe życie,nowy start,który najprawdopodobniej już nigdy nie nadejdzie.
|