|
Odkąd pamiętam ból jest moim towarzyszem,w niekończącej pogoni za szczęściem.Nie potrafię go zgubić,bo wiem,że to właśnie on dzięki swojej obecności szlifuje szlachetność mojego serca.Kimże wówczas byłabym bez piętna,które odciska na mnie każdego dnia?Wciąż ambitnie szukam odpowiedzi na moje pytanie.To chyba jest ten moment w którym powinnam zacząć się przyznawać do błędów.Naprawdę mi źle.Gubię się w codzienności,a nie ma nic gorszego od człowieka,który nie zna własnego miejsca w świecie.Zniose to wszystko,bo wiem,że Twoje serce wciąż do mnie tęskni,o człowieku nie da sie zapomnieć,jesteś na mnie skazany.Zawsze będę przy Tobie,nawet gdy zabijesz w sobie to uczucie.Teraz powinnam być Ci wdzięczna.Dzięki Tobie poznałam odpowiedź.To smutne,ale bez bólu byłabym nikim/toboli1212
|
Dodaj komentarz
