|
Stajesz przed tą osobą, stajesz przed nią i prosisz o wyjaśnienia. A przed Tobą staje obcy człowiek. Obcy. Szukasz w jego oczach ukochanego, nie ma go. Zadajesz pytania, wysłuchujesz odpowiedzi. Cios za ciosem. Serce juz tego nie wytrzymuje. Ale jesteś silna, chcesz wiedziec czy bylaś kochana. Byłaś. Serce się uspokaja, wie że było kochane. Kolejny cios.. słowo kocham z przyzwyczajenia. Już nie kontrolujesz jego bicia. Dalej szukasz. Szukasz ukochanego. Go już nie ma. Serce obumarło. Odchodzisz... nie biegnie za Tobą. Łza, za łzą. Brak kontroli. Brak życia w ciele. Już wiesz, że to koniec.
I już nie widać uśmiechu, czas w pracy który kiedyś się wydłużał, trwa zbyt krótko. Studia od października. Pokój opustoszał.
Życie jest brutalne.
|
Dodaj komentarz
