|
Często wracam do tego co było kiedyś. Do tych wszystkich chwil, które mocno utkwiły w mojej głowie. Zostawiły wspomnienia. Nienamacalny dowód na mojej duszy. Trochę mnie zniszczyły.. trochę nauczyły życia. Byłam w tym wszystkim sama. Brakuje mi ciepła, spokoju i tej pieprzonej radości życia, którą miałam kiedyś. Często siadam na łóżku okrywając się grubym ciepłym kocem a po policzkach mimowolnie spływają łzy. Ciało drży a z mocno zagryzanych ust sączy się krew. Upadłam nisko... i gdyby Bóg nie zesłał mi Anioła w Jego osobie nigdy nie zaznałabym szczęscia. Tak bardzo bałam się, że zostanę sama.. że zabraknie dla mnie miłości. / natchnieenie
|
Dodaj komentarz
