Dźwięk samotności w głowie, ból w sercu, cierpienie każdego atomu jej ciała. Nie mogła mieć jej niczego za złe, nie po tym wszystkim. Po prostu zapominała. Urazę chowała głęboko w sercu, tak, żeby zapomnieć o jej istnieniu, zamknięta na sto spustów i zabita deskami. / D.M
|