O trze­ciej nad ra­nem krew płynie w żyłach wol­niej niż zwyk­le, a sen jest wyjątko­wo głębo­ki. Dusza jest wówczas al­bo pogrążona w błogosławionej nieświado­mości, al­bo miota się roz­paczli­wie, roz­glądając się z prze­rażeniem wokół siebie. Nie is­tnieją żad­ne sta­ny pośred­nie. O trze­ciej nad ra­nem świat, ta sta­ra dziw­ka, nie ma na twarzy ma­kijażu i wi­dać, że bra­kuje mu no­sa i jed­ne­go oka.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!