i znów ten podły nastrój.. niby całkiem znajomy, ale właściwie trochę inny niż zawsze.. wychodzisz ze znajomymi, wygłupiasz się, śmiejesz, nieźle się bawisz. nie myślisz o nim, bo w sumie ostatnio jest okej. można powiedzieć, że masz wyjebane na to jak jest, bo zbyt dużo się stało, zbyt wiele czasu minęło. nagle, któreś z nich całkiem przypadkiem i niewinne wypowiada Jego ksywkę.. temat zaczyna się ciągnąć i dowiadujesz się kilku faktów, których się domyślałaś, ale nie byłaś pewna. ukłucie. nadal starasz się robić dobrą minę do złej gry i wychodzi Ci to nieźle, bo już przyzwyczaiłaś się do tego typu sytuacji. oni nie chcieli źle.. owszem, nie są do końca fair we wszystkich sprawach ale to Ty nie mówisz im nic. gdyby wiedzieli, nie wspomnieliby. ale wokół ciebie jest przecież ten mur, który ma Cię chronić, bo już wielu cię zraniło, wbiło nóż w plecy i nie chcesz już tak się czuć. nie czujesz smutku. ogarnia Cię złość. nie smutek. wściekłość.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!