“ Ja kryłam się w łazience już chyba czterdziestą siódmą z kolei noc i - jak w te wszystkie poprzednie noce - zanosiłam się płaczem. W rzeczy samej, łkałam tak zawzięcie, że na kafelkach rozlało się wielkie jezioro łez i smarków, [...] mojego wstydu i lęku, i zakłopotania, i żalu. ”
— E. Gilbert 'jedź, módl się, kochaj'
|