Milczałam. Pojedyncza łza stoczyła się po moim policzku. Adam widział, jak ucieka czas. Tak bardzo oddaliliśmy się od siebie i tyle go już straciliśmy. Wiedział, że chodzi o coś bardziej skomplikowanego niż zwykły brak kontaktu. Uczucia, obawy, duma i ból, które nas rozdzieliły, były bardzo prawdziwe, tak intensywne, że żadne z nas ani razu nie zdobyło się na to, by stawić im czoło. Łatwiej przychodziło pozwolić, by sprawy toczyły się własnym trybem, chociaż była to zarazem najtrudniejsza rzecz, jaką zrobił ktokolwiek w życiu.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!