Nie akceptowali mnie. Nie akceptowali żadnej cząstki mojego ciała, moich przyzwyczajeń, mojego charakteru, moich dziwnych zachowań, wybuchu gniewu bez powodu, mojego ciągłego narzekania i marudzenia na życie, nie akceptowali popełnionych przeze mnie błędów, mojej słabości do alkoholu, i tego co po nim robiłam, nie akceptowali moich nawyków żywieniowych, mojego lenistwa, ciągłych spacerów, które prowadziły donikąd, nie byli w stanie tolerować mojego chamstwa, ciągłego plotkowania, obrażania się bez powodu, ciągłych wybuchów śmiechu, nie akceptowali tego, że ciągle mi coś nie pasowało, że pyskowałam starszym od siebie, bo zawsze chciałam postawić na swoim, nie akceptowali ludzi, z którymi lubiłam spędzać czas, chłopaków, którzy mogli mnie mieć. Nigdy nie zaakceptowali też tego, że kocham go ponad nich. I chyba dlatego teraz siedzę tutaj zupełnie sama, bo nigdy nie pogodzili się z tym, że jestem inna od reszty. / ecto?
|