|
już wiem jak czuje się człowiek przegrany. Jedna wielka pustka. Prawdopodobnie straciłem dwie najbliższe mi osoby. Jedną z mojej winy, druga walczy o życie. Czy aż musiałem spaść na takie dno aby zrozumieć ile znaczyłem dla pierwszej. Najgorsze jest to, że rozumiem swoje błędy, ale na razie nie mam chyba odwagi popatrzyć tej pierwszej osobie w oczy i powiedzieć przepraszam. Czemu? Nie mogę jej nic obiecać. Poczekam i zbiorę siły. Co do drugiej osoby, zastanawiam się czy nie lepiej byłoby dla Niej odejść. Nacierpiała się w życiu. Walcząc o Jej życie chyba sprawimy więcej cierpienia. Pragnę jedynie powiedzieć tym dwóm osobom dziękuje. Druga w dużej mierze mnie wychowała, otaczała miłością i pragnęła mojego szczęścia. Na zawsze ją zapamiętam. A pierwszej za to, że pokazała mi miłość na całe życie.
|
Dodaj komentarz
