Jest we mnie jakaś jebana blokada... której nie potrafię przełamać. Tak bardzo chciałabym do końca o wszystkim zapomnieć. Połowe przebrnęłam. Uświadomiłam sobie, że nic nie zrobię, chociażbym nie wiem jak chciała. Po prostu muszę z tym żyć. Może jeszcze się okaże, że wszystko nie jest stracone. Wierzę w to. Tymczasem muszę sobie radzić. Muszę zaakceptować to, jaką jestem.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!