Doskonale wiem,że powinnam sobie odpuścić,zrezygnować z Niego tak jak z ulubionego misia, kiedy dorosłam,ale nie potrafię, nie potrafię przestać o Nim myśleć, a idąc korytarzem mimowolnie szukam Jego twarzy, wyłapuje Jego spojrzenie po to by się odwrócić i udawać kompletną obojętność . To chore, nie wiem jak długo jeszcze tak wytrzymam,ale nawet jeśli bardzo bym się starała, nie potrafię inaczej .

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!