Ciężko mi opisać co czuję. Myślę, że wielu a nawet większość z nas tak ma, zna te uczucie. Uczucie pustki, niespełnienia i żalu a to wszystko przemieszane z nutą goryczy. Chyba każdy kiedyś stracił bliską mu osobę przez swoją dumę bądź strach.. I wiesz to jest straszne, bo prawdopodobnie nigdy sobie tego nie wybaczysz. Przed snem lub w chwilach kiedy jesteś sam myślisz, jak mogło by być w tej chwili i jak było wtedy. Tęsknisz, ale już nic nie dasz rady z tym zrobić i musisz się pogodzić z tą myślą, lecz nie dajesz rady. Łzy lecą strumieniami i nie koją bólu. Jest strasznie ciężko pogodzić się z tym, że tamte chwile już nie wrócą, już nigdy nie poczujesz się jak w tamtej chwili. Nie wiem jak to nazwać, ale te uczucie jest straszne.. bardzo ciężkie do zniesienia i tak na prawdę nie dasz rady dokładnie opisać tego co czujesz, można to porównać do dziury w sercu, dziury w której powinno znajdować się szczęście, spokój i.. miłość, a jest tam cholerna pustka, której nie możesz wypełnić.
|