"Lus­tro jest jej wro­giem. Nie chce w nie pat­rzeć. A pat­rzy ciągle. Ciągle widzi siebie taką Bez­nadziejną. Przes­tała jeść. W myślach przek­li­na Każdy swój po­siłek. Śpi, śni - ciągle. By nie jeść. By być piękną. Choć brzyd­sza z każdym dniem Się sta­je. Wi­dać jej wys­tający oboj­czyk. Jej żeb­ra. Strach jej dot­knąć. Myśląc, że się za chwi­le roz­padnie. Bo je­dyne co ją trzy­ma Przy życiu To ser­ce. Choć ono też już pra­wie mar­twe. Oczy opuchnięte. Stoi led­wo. Przed tym lus­trem. Nie stoi tam sa­ma. Stoi tam z kimś. Ze swoją przy­jaciółką. Ano­rek­sją. "

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!