Mijamy się jeszcze jakiś czas. Dziwnie pospieszamy wzrok, żeby się odwrócił, przywołujemy pogardliwe myśli, upadłe słowa. Teatr maskowy. Akt pierwszy, scena druga. „ŻE NIBY BEZ BÓLU.”

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!