|
"wiesz, przychodzi taki moment, że w twoim sercu wzbiera żal, ogromny, obezwładniający żal, który zwala cię z nóg. upadasz na twardą posadzkę, kaleczysz dłonie. nie musisz wstawać. łzy płyną strumieniami po twoich przeraźliwie zimnych policzkach. pustym spojrzeniem wpatrujesz się w ścianę. możesz leżeć tak wieczność. cały świat nagle przestaje istnieć. nieważne co zrobisz, czy wbijesz paznokcie w żyły, zapalisz papierosa i zaciągniesz się dymem do bólu, wyjdziesz z domu trzaskając drzwiami, uciekniesz w nicość, w ciemność, czy zwiniesz się w kłębek na łóżku i zaniesiesz się niepohamowanym szlochem. zawsze możesz też wstać i spróbować raz jeszcze, mimo ran i tego cholernego bólu, który za każdym razem rozdziera ci serce."
|
Dodaj komentarz
