|
"Tak jak jestem dziś zdołowana jeszcze nigdy nie byłam... siedzę pół goła na krześle wpatrując się w ekran komputera, nic po prostu nic.. pustka, nie wiem co mam z tym zrobić, nie chce nawet o tym myśleć, wszystko powoli traci sens.. czy miłość w ogóle ma jakiś sens? zaczynam w to wątpić.. powoli odchodzi od mojego ciała optymizm i całe ciepło.. jestem wściekła po prostu jest mi przykro nie wiem co robić... czy mam krzyczeć czy płakać... wszystko wydaje się nieprawdopodobne... jestem juz taka stara... gimnazjum, może tylko moje ciało dojrzewa, a dusza i umysł pozostały na poziomie pięcioletniej bezbronnej dziewczynki która z niczym sobie nie radzi... nie wiem naprawdę nie wiem co dalej.. szukam tu jakiegoś sensu... dlaczego życie nie może być po prostu jednym wielkim i szczęśliwym zbiorem naszych marzeń... dlaczego przechodzimy wszystkie te próby..dlaczego tyle osób cierpi... tak dużo pytań i tak mało pomysłów na odpowiedzi..."
|
Dodaj komentarz
