Długo cze­kałam na to, żeby się przełamać. Przełamać, aby na­pisać coś sen­sowne­go. To nie jest ta­kie pros­te, rac­jo­nal­nie po­myśleć po wszys­tkich zakręco­nych jak dro­ga pod­czas jaz­dy sy­tuac­ji. Po mo­men­tach kiedy się upadło na sa­me dno. Nie. Jeszcze je­den po­ziom niżej. Co by można w miarę skład­nie na­pisać po morzu al­ko­holu, który teore­tycznie po­magał nie myśleć o tym co się wy­darzyło w mi­nionym cza­sie. Kiedy człowiek upa­da wte­dy je­go myśli krążą jak pszczoły w ulu. Za­bawa w przed­szko­lu. Chwy­tamy się za ręce i w rytm mu­zyki chodzi­my w kółko. Upa­dek może przyb­rać wiele form.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!