|
Całuję Cię mimo, że nie żywię do Ciebie już nawet grama uczucia. Dotykam Cię i podsycam jeszcze bardziej. Słucham jak po raz kolejny wyznajesz mi miłość, jak opowiadasz o Twojej tęsknocie do mnie, o tym, jak bardzo Ci tego brakowało. A ja wciąż milczę. Mimo, że patrzę Ci w oczy, nie potrafisz z nich wyczytać prawdy. Trwamy tak. Od czasu do czasu. Nie wiadomo po co. Nie wiadomo czemu. Ale to się po prostu dzieje. Potem wszystko wraca do normy. W chwili gdy budzimy się rano z lekkim szumem w głowie, popijając wodę na kaca,czytając smsy z poprzedniej nocy. Zastanawiamy się, dlaczego po raz kolejny daliśmy się ponieść. Basta. Znów jesteśmy tylko kumplami. Zapewne do następnego melanżu .
|
Dodaj komentarz
