Wiesz? Dalej mam twoje wszystkie słodkie sms'y, które do mnie wysyłałeś. Pamiętasz jeszcze? Wtedy kiedy byliśmy razem, wtedy kiedy znaczyłam dla ciebie wszystko, wtedy kiedy mnie kiedyś kochałeś, ponoć. Są w mojej skrzynce, w osobnym folderu podpisanym twoim imieniem i wcale nie przeszkadza mi to, że zaśmiecają mi one skrzynkę odbiorczą, nie, wróć, one jej nie zaśmiecają, one ją upiększają, dają jej jakiegoś uroku. A ja? Ja już nawet nie wchodzę w te sms'y, nie czytam już ich co wieczór, kiedy leżę w łóżku i myślę o tobie. Czemu? Jestem pewna, że kiedy bym je przeczytała, zaczęłabym płakać jak bóbr, a ja już płakać nie chcę. Pewnie teraz nasuwa wam się pytanie, czemu ich nie usunę? Otóż nie usunę ich, bo mam wrażenie, że kiedy je usunę, usunę też jego z mojego serca, tak jakby go w ogóle w nim nie było. / charakterystycznie
|