Czasem zastanawiam się ile człowiek może znieść, ile ja muszę znosić, ile już przeszłam i ile jeszcze będę musiała przejść. Mam niecałe 17 lat, a moje doświadczenie życiowe sięga zenitu. Kurwa, czasem zastanawiam się, dlaczego nie mogę mieć życia jak każda normalna nastolatka. Być szczęśliwą i cieszyć się każdą chwilą życia. Jedyne ukojenie jakie mnie spotyka to tylko to w papierosach. Kolejna noc którą zarywam przez płacz. Nie potrafię się uspokoić, nie umiem, nie chcę, nie dziś. Mam ochotę wyjść i nigdy nie wrócić. I pomyśleć, że to wszystko przez osobę, dzięki której żyję.Tak Tato, dziękuję Ci za wszystko ..
|