Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie
zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane,
jak jakieś drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko
na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego
świata..
|