|
Sięgam ręka głęboko pod łóżko i wyciągam stare pudełko - pudełko wspomnień. Tak bardzo chcę do niego zajrzeć, powspominać to wszystko. Przypomnieć sobie chwile spędzone z nim, z nimi. Nabieram duży haust powietrza i otwieram. Zdjęcie. Nasze wspólne zdjęcie, to pierwsze co mi się rzuca w oczy. Uśmiech, który gości na mojej twarzy trwa wiecznie, przychodzą wspomnienia. Pamiętam każde jego słowo, każdy gest. Opuszkami palców "głaskam" Go po twarzy i chcę by było jak dawniej. Żeby był. Jego oczy, które dla mnie nabierają koloru na tym szarym zdjęciu patrzą na mnie z miłością. Z tym szczęściem i chęcią do bycia ze mną. Kartka zaczyna tonąć we łzach. Zamykam gwałtownie pudełko i wracam do szarej rzeczywistości, do życia bez niego. // zdefiniujmymilosc
|
Dodaj komentarz
