 |
(1)Przechodzę wstrzymując oddech obok dziewięcioletnich dziewczynek trzymających za rękę swoich ojców,zaciskam powieki i wyłączam umysł na dźwięk zmieszanego tonu dojrzałego głosu z dziewczęcym śmiejącymi się wniebogłosy,próbuję odnaleźć się w tłumie otaczającej mnie miłości gdy ojciec bierze na ręce swoje maleńkie oczko w głowie i z całych sił tuli ją,patrzy na nią jak na najważniejszą kobietę w życiu i powtarza 'Tylko bądź grzeczna w przedszkolu córeczko' po czym żegna ją czułym buziakiem i opiekuńczym objęciem, nie odchodzi póki nie przekroczy progu, odchodzi z pewnością, że jest bezpieczna. Mijam codziennie dziesiątki rodzin patrzących na siebie w sposób, którego ja nigdy nie odczułam,nie zaznałam, a jedynie z obserwacji wiem jak wygląda, przenikające do serca słowa wypowiadane w swoją stronę zadają ciosy w serce, bo nigdy nie czułam jak to jest mieć ich oboje i być kochaną ze zdwojoną siłą.
|
Dodaj komentarz
