|
Zamknięta w przestrzeni świetlnych lat...
złotą nicią otulona.
Wsłuchana we własnej samotni takt,
tylko szeptem gwiazd wypieszczona...
Chłodnymi ustami niszczy świat,
kawałek po kawałku obumiera istnienie...
Zostal tylko na dnie serca żar,
może to on obudzi ukryty głęboko dobroci czar...?/aga2554
|
Dodaj komentarz
