Ja, można by po­wie­dzieć, jes­tem uza­leżniona od emoc­ji - im sil­niej­sze tym lep­sze. Kocham być szczęśli­wa, nie­szczęśli­wa, ra­dos­na, smut­na, kocham poz­na­wać ludzi, ro­bić coś po raz pier­wszy ale kocham też tra­cić, czuć ból i cza­sem też go spra­wiać. Sta­ram się ha­mować, by in­ni na tym zbyt nie ucier­pieli, ale gdy tak od­czu­wam - czuję że żyję. To trochę cho­re, że tak uszczęśli­wia mnie od­czu­wanie stra­ty i krzyw­dy. Ale po coś ma­my tę zdol­ność od­czu­wania praw­da? To kocham w by­ciu człowiekiem naj­bar­dziej.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!