|
Tamta noc była taka, jak każda poprzednia. Pusta, samotna, cicha. Przypadek. Chwila. Jesteś. Wypełniłeś pustkę, który nosiłam w sercu. Zabrałeś żal, który miałam do całego świata o to, że jestem sama. Niczyja. Bezpańska. Dałeś mi poczuć, że coś znaczę. Że moja obecność w czyimś życiu może być ważna. Cieszę się, że jesteś, wiesz? Nikt nie martwił się o mnie tak jak Ty. Nikt nie chciał dla mnie najlepiej. Powoli zaczynam wierzyć, że jesteś moją nagrodą za wszystkie wylane do tej pory łzy. Proszę, kochanie, proszę, nie daj mi się zawieść. Przelałam na Ciebie całą moją nadzieję. Całą nadzieję, słyszysz? Co pozostaje człowiekowi, kiedy już nic nie ma, oprócz nadziei? Tylko ona. Dałam Ci wszystko co mi pozostało. Dałam Ci moją nadzieję i siebie. Przyjmij nas. Przyjmij nas do siebie. Tak mocno wierzę w to, że to wszystko ma jakieś znaczenie. Że jest ważne. Istotne. Że ma szansę, żeby być. ISTNIEJESZ. Jesteś przy mnie, w każdej chwili. Moje myśli nie potrafią zbiec na inny tor.
|
Dodaj komentarz
