budujemy nasze własne, małe, przytulne niebo. cegła po cegle, słowo po słowie. uczucie do uczucia, marzenie do marzenia, plan do planu. rozwieszamy nasze wspomnienia gdzieś w powietrzu, parę metrów nad ziemią, dlatego tą alejkę nazwaliśmy parkiem przeszłości. nie usuwamy żadnych, wszystkie jakie znajdują się w naszych sercach ujrzysz właśnie tutaj. łączymy najpierw usta, ostrożnie, jakbyśmy się bali, że jesteśmy zbyt delikatni na swoje palące pragnienie bliskości, aby zaraz za moment nie znać żadnych granic. odrywamy się od siebie i trzymając się za ręce wchodzi wgłąb. nieraz uśmiechamy się do fotografii, przy niektórych zostajemy kilka godzin po prostu milcząc, a czasem nie możemy przestać mówić. to miejsce przepełnione jest nami, jak każdy metr tego miejsca, który stworzyliśmy. pozwolimy cię jedynie tu do nas zaglądnąć, abyś ujrzał nasze szczęście, wciągnął do nozdrzy mieszankę uczucia, którego masz szukać. nie bój się kochać, po to tu jesteśmy, aby kochać i być kochanym. /happylove
|