Mało we mnie z ideału, wiem. Niewiele potrafię, mam dwie lewe ręce, bywam gamoniowata, zdarza mi się coś potłuc, popsuć, czasem gadam głupoty, choć zwykle nieświadomie, udaję, że mam rację, gdy wcale jej nie mam, ale potrafię kochać, tak bardzo mocno, potrafię się troszczyć, potrafię słuchać, wspierać, przytulać, więc proszę cię, gdy już się na mnie zezłościsz, niech to nie trwa długo, bo strasznie boję się zimna i obojętności.
|