|
Życie to szpital, w którym wszystkich chorych trawi pragnienie zmiany łóżka. Ten chciałby cierpieć koło pieca, a tamten ufa, że wyzdrowieje przy oknie. Zdaje mi się, że tam, gdzie mnie nie ma, byłbym zawsze szczęśliwszy i sprawa przeprowadzki jest przedmiotem ciągłych dyskusji z moją duszą. … I wreszcie moja dusza wybucha i krzyczy, jakże rozsądnie: “Gdziekolwiek, gdziekolwiek, byle poza ten świat! /Charles Baudelaire
|
Dodaj komentarz
