|
2.''Moje ciało nie nadaje się już do życia choć usiłuje walczyć przywdziewając maskę uśmiechniętej buzi.Odkąd dowiedziałam się,że ową przyjaciółkę posiadam, tęsknię za czasami kiedy potrafiłam żyć chwilą. Chcę znów porzucić zmartwienia, prowizorycznie stąpać przez świat nie martwiąc się o żadne jutro. Poczuć wiatr we włosach, miękką trawę pod bosymi stopami, ciepły promień słońca na zmarźniętym od cierpień policzku i co dzień odnajdować nową, zaskakującą tęczę, a każdej kolejnej nocy zachwycać się pięknem galaktyki tak jakbym widziała ją po raz pierwszy. Zawsze byłam silna emocjonalnie, dochodziło nawet do tego, że to ja byłam wsparciem dla innych, teraz jednak to moja dusza jest skazana na pogrzebanie żywcem. Ma na imię depresja, potrafi być miła.''~leeaa
|
Dodaj komentarz
