Smakujesz marzeń, gdy nagle coś się rozpada. Słychać trzask, miliony małych części, które nie złożą się już w całość. Próbujesz wziąć oddech, ale on nie potrafi się wydostać z Twego ciała. Ostateczny cios, przeszyje Twe serce, zadławia oddech. Pozwalasz, by to zanikało. Po co? Po co jest miłość? Po co są słowa? Skoro wypowiadane są na wiatr, i lecą gdzieś daleko, gdzie nie są już nic warte. Dlaczego miłość tak rani? Dlaczego tak trudno jest kochać? Rozpaczam, dlatego, że umarła nadzieja. Cywilizacja jest gówno warta. Wstydzę się, że jestem człowiekiem. / histerycznie

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!