|
Nie tak przez los było napisane - złamane serce i morze łez rozlane, i zapomniane słowa o miłości, na mojej twarzy już uśmiech nie zagości.
Nigdy sobie tego nie wybacze! Nie mogę znieść, że przeze mnie płaczesz.
Dlaczego rozum wtedy mnie opuścił? Spojrzenie puścił, zamiast się odwrócić.
Dzisiaj tego już nie zmienię, marzenie prysło razem z moim cieniem.
Dziś jestem bez duszy, bo Ty byłaś duszą. Wszystkie wspólne chwile jak szkło dziś się kruszą.
Wokół cały świat płonie. Co zrobić by znów wrócić do niej?
Jak posklejać serce, które tak złamałem? Przecież Cię kochałem..
|
Dodaj komentarz
