|
Miałyśmy po 10 czy 11 lat, priorytety ponad normę, wysokie ambicje. Miałyśmy skończyć szkołę, znaleźć chłopaka, iść do wymarzonej pracy, miało być perfekcyjnie. Tym czasem mamy ledwo 18 lat i zamiast się cieszyć popadamy w depresje, mamy dość świata, nie odnajdujemy się w życiu...
|
Dodaj komentarz
