Jestem świadoma tego, że się wyróżniam. Kolorowych, wesołych ludzi wokół mnie jest pełno. Szkoła, w której się uczę przesiąka od uśmiechniętych twarzy, grupek rozweselonych, żartujących ludzi. Czasami rozśmieszają mnie różne uwagi na mój temat, ale jedyna taka też nie jestem. To mnie pociesza, choć i tak się nie uśmiecham. I nie noszę zielono-żółto-błękitno-pomarańczowo-białych ubrań. Tylko czarne. A przez to, że słucham ciężkiego rocka i metalu, w wielu oczach jestem dziwakiem. Jedynym plusem tego jest wysłuchiwanie przeprosin przerażonych oczu, kiedy jakieś mnie niechcący szturchną, czy popchną. Z tego to już w ogóle chce mi się śmiać.. "Nauczyłem się umierać w sobie
/Nauczyłem się ukrywać cały strach
/Nie do wiary że tak bardzo płonę
/Nie do wiary że rozumiem każdy znak... " ..
|