Od­szedłeś. Masz ko­goś no­wego do kocha­nia, ko­goś lep­sze­go. Niech tak po­zos­ta­nie. Nie cze­kam na Twój powrót, bo naj­praw­do­podob­niej ten nig­dy nie nastąpi. Naj­praw­do­podob­niej - bo życie ma na­turę żar­towni­sia i lu­buje się w zas­ka­kiwa­niu. Sko­ro więc nie wiem czy ra­no na­dal będę pośród żywych, jak mogę zakładać, że za rok, dwa, pięć, bo­gat­si o no­we doświad­cze­nia, sa­mot­ni od­kryw­cy sma­ku ust wielu, nie sta­niemy po­now­nie na swo­jej drodze ? Może weźmiesz mnie wte­dy za rękę i po­masze­ruje­my ra­zem ku sta­rości, ku wie­czności ? „ Niez­ba­dane są wy­roki Boże. ” Dla­tego wspólnie ze swoim zra­nionym ser­cem mówię Ci te­raz: Bądź szczęśli­wy. I nie mar­tw się, mo­je ra­ny za­goją się nieba­wem, ból odej­dzie w za­pom­nienie. A Ty bądź szczęśli­wy, naj­szczęśliw­szy. Te­go chcę, o to tyl­ko dziś proszę.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!