|
Nie możesz mi mówić kim naprawdę jestem. Nie znasz mnie, nie widzisz gdy płaczę. Jestem taka jak reszta, uwielbiam chodzić w dresach, w koku, i bywa też tak, że wychodząc nie maluję się, nie widzę takiej potrzeby. Uwielbiam chodzić w rurkach, dość rzadko w leginsach. Jestem naturalną blondynką, ale od niedawna eksperymentuje z różnymi kolorami włosów. Na co dzień jestem uśmiechnięta, ale tam gdzieś w środku cholernie tęsknie. Tęsknie za tą małą dziewczynką z blond włosami i kitką. Tęsknie za tymi chwilami bycia naprawdę dzieciakiem. Teraz muszę walczyć, o każdy dzień, o to by dotrzymać obietnicy, tak właśnie Tobie. Chociaż już jesteś tam na górze, uda mi się. Wyjdę, rozpuszczę włosy, umaluję się i pokaże, że potrafię być silną.
|
Dodaj komentarz
